Dwadzieścia

Użytkownik tego numeru ma wyłączony telefon lub znajduje się poza zasięgiem.

Westchnęła. Kolejny raz próbowała i nie mogła się do niego dodzwonić. Wczoraj znowu zakończył szybko rozmowę, wymigując się jakimś wyjściem do klubu, a teraz nie odbiera. Nie, nie martwię się, po prostu jestem przyzwyczajona do codziennych rozmów z nim. Cholera, też nie dobrze. 

Właśnie obsługiwała klientów, stojąc przy kasie w kawiarni, kiedy do środka wszedł wysoki blondyn. Dziewczyna nie zwróciła na niego najmniejszej uwagi, będąc myślami bardzo daleko stąd. Swoje czynności wykonywała mechanicznie, nie zwracając najmniejszej uwagi na to, co dzieje się wokół niej. Blondyn okazał się być ostatnim klientem, z czego dziewczyna w duchu dziękowała, bo teraz będzie wreszcie mogła iść na przerwę i znowu zadzwonić setki razy do Luke'a.

- W czym mogę pomóc?

- Tylko kawę. Najmocniejszą, jaką macie. - odpowiedział chłopak zachrypniętym głosem.

Coś w jej głowie klikało, ale była zbyt rozkojarzona, by zwrócić na to uwagę. Jej myśli wędrowały wokół Luke'a, była zmęczona i głodna. Nie myślała racjonalnie i właśnie tym tłumaczyła sobie dziwne uczucie w środku. Zrobiła kawę, podała ją klientowi i wzięła zapłatę.

- Oto pańska kawa. Życzymy smacznego i zapraszamy ponownie.

---

Był niewyspany, skacowany i miał mętlik w głowie. Chciał porozmawiać z Ayaną i tylko o tym potrafił teraz myśleć. Tyle, że nie mógł. Nie chciał, żeby pytała, jak minęła mu impreza. Nie chciał w ogóle zaczynać tematu, bo wtedy prawdopodobnie nie powstrzymałby złości, która kumulowała się w nim, odkąd rano się obudził i przypomniał sobie wczorajsze wydarzenia.

Drugim powodem było to, że nie chciał słyszeć o tajemniczym brunecie z jej pracy. Ale do tego już się sobie nie przyznał.